941. § | மிகினும் குறையினும் நோய்செய்யும் நூலோர் |
942. § | மருந்தென வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு அருந்தியது |
943. § | அற்றால் அறவறிந்து உண்க அஃதுடம்பு |
944. § | அற்றது அறிந்து கடைப்பிடித்து மாறல்ல |
945. § | மாறுபாடு இல்லாத உண்டி மறுத்துண்ணின் |
946. § | இழிவறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல் நிற்கும் |
947. § | தீயள வன்றித் தெரியான் பெரிதுண்ணின் |
948. § | நோய்நாடி நோய்முதல் நாடி அதுதணிக்கும் |
949. § | உற்றான் அளவும் பிணியளவும் காலமும் |
950. § | உற்றவன் தீர்ப்பான் மருந்துழைச் செல்வனென்று |