681. § | அன்புடைமை, உயர் குடிப்பிறப்பு, மன்னனோடு இணைந்து அளவளாவும் இயல்பு என்பன ஒருதூதுவனுக்கு இன்றியமையாத குணங்களாகும்.§ |
682. § | அன்பு அறிவு முன் யோசித்துப் பின் உரையாடல் என்பன தூது செல்வோருக்கு அத்தியாவசியமான தகுதிகளாகும்.§ |
683. § | வேல் தாங்கி அரசாளும் மன்னருக்கு தன் மன்னனின் வெற்றியை எடுத்துரைக்கச் செல்லுந் தூதன் நூலறிவுள்ள பண்டிதருள் மிகச் சிறந்த பண்டிதனாக இருத்தல் வேண்டும்.§ |
684. § | கற்றுத் தெளிந்த அறிவு, கவர்ச்சியான தோற்றம், மிகுந்த கல்வி எனும் இம் மூன்று சிறப்பியல்புகளும் உடையோனைத் தூதுவனாக அனுப்பி வைக்க.§ |
685. § | ஒரு தூதுவன் பெருந் தகுந்த நலன்கள் யாவும் சுருங்கச் சொல்லல், மகிழ்ச்சி ததும்ப உரையாடல், வாக்குவாதம் தவிர்த்தல் என்பனவற்றால் பெறப்படும்.§ |
686. § | கற்பன கற்று, பிறர் ஏற்கும்படி சொல்லி, கொடுர பார்வைக்கு அஞ்சாது சமயம் அறிந்து நடப்பவனே தூதுவன்.§ |
687. § | தன் கடமையை உணர்ந்து, இடம் காலம் அறிந்து முன் ஆலோசித்துப் பின் உரையாடுபவனே தலை சிறந்த தூதுவன்.§ |
688. § | நேர்மை, செல்வாக்கு, அஞ்சாநெஞ்சம் இவை மூன்றுடன் வாய்மையையும் கூடிகருத்து பிசகாமல் தன் மன்னன் உரைத்ததை தெரிவிப்பவனே தூதுவனாவான்.§ |
689. § | கேடுதரும் சொற்களைத் தவறியும் கூறாத உறுதியுடன் தன் மன்னின் ஆணைகளை அச்சமில்லாது எடுத்துக் கூறவல்லானையே தூதுவனாக நியமித்துக் கொள்க.§ |
690. § | தன் உயிரை இழக்க நேரிடனும் அதற்கு அஞ்சாது தன் மன்னன் புகழோங்கச் செயலாற்றுபவனே தூதுவனாவான்.§ |