471. § | எண்ணிய கருமத்தின் இயல்பும், தன் சொந்த ஆற்றல், அக் கருமத்துக்கு உறுதுணையாகவும் இடையூறாகவும் உள்ள காரியங்கள் என்பனவற்றையும் சீர்துக்கிப் பார்த்துச் செயலாற்றுக.§ |
472. § | தம்மால் இயன்ற செயலையும் அதற்கேற்ப இன்றியமையாத உபாயத்தையும் உத்தேசித்துச் செயற்படுவோருக்கு முடியாத காரியம் எதுவுமில்லை.§ |
473. § | தம்மாற்றல் அறியாது உற்சாகத்தினால் உந்தப்பட்டு ஒரு காரியம் தொடங்கிய பின் இடையில் இரண்டும் கெட்டு அவலப்பட்டவர் பலர்.§ |
474. § | தம்மைச் சூழ்ந்தாரோடு நட்புடன் வாழாது, தமக்குள்ள ஆற்றலையும் சரியாகப் புரியாது தம்மையே புகழ்ந்து கொள்பவர் விரைவில் மாண்டு போவர்.§ |
475. § | மயில் இறகாக இருப்பினும் அளவு மீறி ஏற்றினால் அதனைத் தாங்கும் வண்டியின் அச்சாணியும் ஒடிந்து விடும்.§ |
476. § | ஒரு மரத்தின் நுனிக் கொப்புக்கு ஏறுபவர்கள் இன்னும் மேலே ஏற எத்தனித்தால் அவர் உயிருக்கு முடிவு உண்டாகிவிடும்.§ |
477. § | தம் ஆற்றலை அறிந்து அதற்கியைய கொடை வழங்குக. அவ்வண்ணம் செய்தலே தம் பொருளைப் பேணுவதற்குச் சிறந்த முறையாகும்.§ |
478. § | வருவாய் சிறிதாயினும், அந்த அளவுக்கு மீறிச் செலவு செய்யா விடின் அதனால் எந்தக் கெடுதியுமில்லை.§ |
479. § | பெறும் வருவாயின் அளவை அறிந்து வாழத் தெரியாதவன் வாழ்க்கை செல்வம் உடையவன் போல் தோன்றினாலும் விரைவில் அழிந்து விடும்.§ |
480. § | தமக்கள்ள செல்வத்தின் நிலையைக் கவனியாது வழங்கி வந்தால் அச் செல்வம் விரைவில் அழிந்துவிடும்.§ |