431. § | செருக்கு, சினம், சிறுமை எனுங் குற்றங்களில்லாதார் |
432. § | அளவுகடந்த ஆசை, செருக்கு, விரும்பத்தகாத மகிழ்ச்சி என்பன |
433. § | பழிச் சொல்லுக்கு அஞ்சித் தம் குற்றத்திற்காக வெட்கப்படுபவர் |
434. § | தான் செய்யும் குற்றம் இறுதியில் தனக்கே அழிவைத் தருவதால் |
435. § | குற்றம் வருமுன் தன்னைக் காவாதான் வாழ்க்கை நெருப்புக்கு |
436. § | தன் மீதுள்ள குற்றங்களை முதலில் நீக்கிப் பின் பிறர் மீதுள்ள |
437. § | செய்ய வேண்டியனவற்றைச் செய்யாது சேர்த்து வைப்பவனின் |
438. § | பேராசையினால் பொருளைத் தகுந்தவிடத்து உதவாத |
439. § | எக்காலத்தும் தன்னைத் தானே வியந்து புகழ்ந்து |
440. § | தான் விரும்புவனவற்றைப் பிறர் அறியாத வகையில் ஒருவன் |