271. § | உள்ளொன்று வைத்துப் புறமொன்று பேசும் வஞ்சகன் வாழ்வைக் கண்டு அவன் உடலிலுள்ள ஐம்பூதங்களும் சிரிக்கும்.§ |
272. § | குற்றமென்றறிந்த ஒரு செயலிலே ஒருவன் நெஞ்சம் நன்றாகத் தோய்ந்திருப்பின் அவன் வெளிப்புறத் தவக் கோலத்தினால் என்ன பயன்?§ |
273. § | மனம் அடக்க ஆற்றலற்றவன் துறவியின் ஆடை அணிதல் பசு ஒன்று புலியின் தோலைப் போர்த்திப் புல் மேய்வதை ஒக்கும்.§ |
274. § | துறவியின் ஆடையில் மறைந்திருந்து தீச் செயல் இழைப்பவர் புதரில் ஒளிந்திருந்து வேடன் பறவைகளைப் பிடித்தலை ஒக்கும்.§ |
275. § | தாம் பற்றற்ற துறவியர் என்று போலியாக ஒழுகுகின்றவர் ஏன் இப்படிச் செய்தோம் என்று வருந்தும் காலமும் நேரமும் பின் வரும்.§ |
276. § | உலகப் பற்றினை உள்ளத்தால் துறவாமல் துறவுக் கோலம் பூண்டு ஏமாற்றி வாழ்பவர்களைப் போன்ற கல் நெஞ்சர் எவருமில்லை.§ |
277. § | சிவப்பும் கருமையுமான இருநிறம் உள்ள குன்றிமணியின் புறம் போல் கவர்ச்சியாக வெளித்தோற்றம் பூண்டு அதன் மூக்கு போல் இருள் மனம் உடையார் உளர்.§ |
278. § | தூய உள்ளமுள்ளவர் போல் புனித தீர்த்தங்கள் ஆடிக்கொண்டு இருண்ட நெஞ்சத்திலே தீய ஒழுக்கம் மறைந்திருக்க வாழ்வோர் பலர்.§ |
279. § | அம்பு நேராயினும் கொடியது, யாழ் வளைவாயினும் இன்பந்தருவது. எனவே மனிதரின் புறத் தோற்றத்தை ஒதுக்கி அவரவர் செயல் கொண்டு அவரை மதிப்பிடுக.§ |
280. § | சான்றோரால் இகழப்படும் இழிச்செயல்களை ஒழிப்பின் சடா முடியை வளர்த்தலோ தலையை மழித்தலோ செய்ய வேண்டுவதில்லை.§ |